نخستین همایش پر زرق و برق با عنوان “سیما و منظر شهری: تجارب جهانی و چشم انداز آینده” در سال 1382 به همت وزارت راه و شهرسازی برگزار شد. در این همایش مفهوم “منظر شهری” از زوایای دید صاحبنظران مختلف دانشگاهی و حرفه مند ارائه و نهایتا منتج به ارائه بیانیه ای شد که فحوای آن مفهوم “منظر شهری” را مورد تاکید قرار می داد. پس از برگزاری این همایش، گردهمایی های متعددی در شهرهای مختلف کشور با محوریت منظر شهری برگزار شد. نمایشگاه ها و مسابقاتی که به انتخاب و معرفی آثار خوب نما و منظر شهری اختصاص داشت برپا شد، کتاب ها و مقالات بسیاری تدوین و انتشار داده شد و پروژه های بیشماری از سوی سازمان ها و دستگاه های مختلف تهیه شد. به موازات این اقدامات اسناد فرادست نظیر سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 ه.ش (مصوب 1387) که “هویت بخشی به سیمای شهر و روستا” بازآفرینی و روزآمدسازی معماری ایرانی- اسلامی را مورد تاکید قرار داده و یا سند طرح جامع جدید تهران (مصوب 1386) که بر ساماندهی سیما و منظر شهری تاکید می نماید از جمله اقدامات مؤثر در زمینه دست یافتن به منظر شهری مطلوب بوده اند که در طول این مسیر طیف گسترده ای از اساتید دانشگاه ها، کارشناسان و مدیران شهری در جهت ارائه راهکارهایی مفید و مؤثر تلاش های سازنده ای نمودند اما علیرغم همه این ها امروز همچنان شاهد اغتشاش و آشفتگی در فضاهای شهری هستیم و هنوز بدنبال یافتن راهکارهایی برای رسیدن به وضعیت مطلوب.
موضوع شماره پنجم نشریه انجمن طراحان شهری در یک نظرخواهی از هیات تحریریه نشریه با عنوان “منظر شهری، چالش ها و راهکارها ” مدنظر قرار گرفت. در این شماره ترتیبی اتخاذ شد که هر یک از مقالات علاوه بر درج در نشریه، در سایت انجمن هم با لینک مشخصی بارگذاری شود تا امکان دسترسی به مقالات به صورت مستقل با مشخصات نویسندگان از طریق سایر شبکه های اینترنتی نیز فراهم باشد. امروز بعد از گذشت 18 ماه از انتشار اولین شماره نشریه، بیش از 50 تن از طراحان شهری در فرایند تدوین مقالات با رویکردی کاربردی مشارکت فعالی داشته اند که علاوه بر آنها متخصصین سایر رشته ها نظیر معماری، معماری منظر و برنامه ریزی شهری نیز همکاری تنگاتنگی در فرایند تنظیم مقالات با انجمن داشته اند. همچنین در هر شماره تلاش شده تا از نظرات کاربردی مسئولین و مدیران شهری نیز در پربار شدن موضوعات استفاده شود. در این راستا وظیفه خود می دانم از همه همکارانم و همه اساتید، کارشناسان، مدیران و مسئولین شهری که تمایل و اشتیاق آنها برای همکاری، تداوم نشریه را به همراه داشته و با حمایت های دلسوزانه شان موجب بقاء و سرپا نگاه داشتن آن گردیده اند، تشکر و قدردانی نمایم.
منو
منو